عشق ، آخر سجده گاه آدمی ست
***
ای عزیزان ،
"عشق" امری باطنی ست
رمز "وحی" است و
حروفی خواندنی ست
قاری قرآن ،
حکیم القدس بود
هان: که روح القدس،
عقل آدمی ست
خیز و عقلت را
به عشق قدوس کن
تا ببینی عشق،
امری خواندنی ست
لوح قدسی،
لوح جان آدمی ست
حرف عشق است و،
صدایش دیدنی ست
صوت عشق و صوت جان ما،
یکی ست
کی خفی باشد ،
که شور آدمی ست
هان: کلام عشق،
نی قهر است و خشم
هرسخن جز عشق ،
جهل آدمی ست
آیه های وحی و
نورانی، بدان
هر چه جز عشق است،
فتنه ی آدمی ست.
خیز و از هر فتنه،
خالی کن سرت
تا ببینی عشق،
دیو آدمی ست
دیو آدم،
در علاء الدین، اسیر
رو حباب دین شکن،
عشق دیدنی ست
عشق حور است و
جمالی دیدنی است
عشق شور است و
صدایی ماندنی ست
آدمی عشق است
اندر یک حباب
عاقبت کار حباب
بشکستنی ست
گر حبابت بشکند،
اختر شوی
اختران بینی،
پری و آدمی ست
آن حباب تو،
صفات دانی است
خود چه دانی،
بی صفت ،" خود" ماندنی ست
بی صفت ، تن
در حریم مادر است
بی سر و عقل و دم است و ،
بودنی ست.
بوده ای خود این چنین ،
قبل از جنین
هان: چرا گویی که
این من مردنی ست.
ای که هردم،
زنده گردی دم به دم
یکدمی بی" دم" شوی ،
"دم" دیدنی ست.
گر بدانی، آن "دمی"
آ دم شوی
همدم "دم"،
روح و جان آدمی ست.
دم " الف لام" و
کتابی مثنوی ست
حرف تعریف است و
رمزی معنوی ست.
مثنوی معنوی،
شمس و قمر
هفت سین این مثانی
چیدنی ست
"هفت سین" ات را
بچین در بزم عشق
طور سینین
وعده گاه آدمی ست.
جلوه گاه آدمی
عشق است و بس
عشق،
آخر سجده گاه آدمی ست.
***
ناصر طاهری بشرویه...روشنا
پیامبر عشق و آگاهی
30/7/91
http://s1.picofile.com/file/7536292903/rr95.jpg
به شراب عشق سوگند،
که سرای عشق باز است
***
بخدا قسم رفیقان،
که خدای هر دو عالم
نه غذا و توشه خواهد،
نه اسیر مایه باشد
نه به کعبه قبله دارد،
نه به سجده ناله بارد
نه به خواب اندر آید،
نه به سر فسانه باشد
به کدام واژه گویم،
که عزیز هر دو عالم
نه دلی شکسته خواهد،
نه پی بهانه باشد
نه به طاعت شریعت،
نه به ساعت طریقت
نه به پای جا نماز و ،
نه به بند و دانه باشد
به کدام طعنه گویم،
که طبیب جسم و جانم
سر بی گمانه باشد ،
سری عاشقانه باشد
پدر زمانه عشق و،
پسر زمانه عشق است
به خدا که روح قدسی،
دم قدسیانه باشد
به سرور و شور هستی،
که سرور جاودانم
سر بی گمانه باشد،
دل بی بهانه باشد
تو گمان و ظن رها کن،
ز کمان تن جدا کن
که به چشم دل ببینی
که تو را خزانه باشد
سر آن خزانه عشق و
ته آن خزانه عشق است
که کلید این خزانه،
دلی عاشقانه باشد
تو به عشق آی و پر زن،
به سرای عشق در زن
که به چشم خود ببینی،
که درش بهانه باشد
به شراب عشق سوگند،
که سرای عشق باز است
غم عاشقان بیدل،
غم جاهلانه باشد
بخدا قسم بهایی،
در بسته ای نباشد
در بسته نا امیدیست ،
نه دری که باز باشد
ز وجود بی نیازش،
نکند طلب فقیری
که ز شوق بی نیازی،
به درش نیاز باشد.
ناصر طاهری بشرویه...روشنا
30/7/91
http://s1.picofile.com/file/7534674515/94.jpg