( طور سینین)
***
ای مردم روزگار ما،*
باز آرید*
یک لحظه *،
شکار خود*
به بازار آرید*
آن "من" که*
شکار کرده اید
در عالم*
یک لحظه،*
کنار
خود "بی من"*
آرید*
هان:
آن خود "بی من"*
نه غمین است و
نه شاد*
نی صاحب مکتب است و*
نی دین و سواد*
نی کافر و زاهد است و*
نی فسق و فساد*
در دامن بستریست*
خوش طین و نهاد*
نی عاشق تسبیح *
شهادت است و
نی استغفار*
نی در پی جنگ و اشتر و*
فیل و سوار*
نی بمب اتم شناسد و*
نی دینار*
نی قلب پر از کینه و*
نی دشمن و یار*
هان :
آن خود "بی من"*
همه تن *
خود، چشم است*
مهریست که در محبت و*
در خشم است*
با چشم زمین و آسمان*
همچشم است *
او چشمه نور است و*
به چشمت،
چشم است*
نوریست که بر گوش و*
دهانت چشم است*
بر چشم گل و چشم نگارت*
چشم است*
نور یست که در آتش و*
نفت و پشم است*
در عقل و نفس گردد و*
هر دم چشم است*
تو زنده در آن دمی که*
بی خشم شوی*
هوشیار در آن دمی*
که چون چشم شوی*
آن قصه مردن تو، *
چون زنده شدن*
هان:
مرده و زنده ای که*
چون چشم شوی*
چون مرده شدی ،*
خود همه تن،*
چشم شدی*
چون چشم شدی،*
زنده و بی خشم شدی*
هان:
زنده و مردن تو ،*
خود، یکنفس است*
چون نفس شدی،*
خود، همه تن ،*
چشم شدی.*
هان خیز و *
به نفس خود در آ،*
عاشق شو*
از دین محمد و مسیح،
فارغ شو*
الله یحول بین مرء و قلبت*
با دم شو و
ز اغلال عنق،
فارق شو*
فرقان و فریق زندگانی،*
هوس است*
قرآن و طریق آسمانی،*
نفس است*
از فرق در آ و
در قرین همدم شو*
بی عشق به هر کجا روی*
آن قفس است*
هان:
عشق، قرین و همدم و*
قرآن است*
آیات کتاب آن حکیم*
برهان است*
برهان حکیم ،*
عشق و آرامش جان*
بی عشق ،جهان، *
چون یکی فرقان است*
1/7/90 *
آری:
در مصیر
حم. عسق" "
و تکوین به
عشق و آگاهی
بحق "سلامت" خود را .
آری :
" س " را
ملاقات میکنی.
منصرف از
تما می صفات و تعینات شده ای.
عقل تو
تسلیم"،"
آ ری :" س"،
قلب تو
سلیم"،"
آ ری:"س" ،
نفس و نفس(دم) تو
مطمئن، آرام و
"سکینه"
آری:"س" ،
طین ، طینت ،
مزاج
و نفسهای تو
خالص و زلال و روان
همانا:
تسنیم""
آری:"س"
میشود.
بر این
خوش صیرتی ،
خوش ذاتی ،
خوش نفسی
همانا: بر این
"سنم"
آری :
"س"،
سبحان
آری :"س"،
سجده" ."
آری :"س"،
درود و
سلام"،"
آری:"س"
می کنی.
بر دستان و
آستان
سنم ملکوتی""
بوسه میزنی.
برقدر و منزلت تمام جوارح خود،
آگاهی عاشقانه و
علم الیقین
می یابی.
اشک آگاهی،
از چشمانت جاری میشود.
آری:
اینچنین در
محراب عشق و آگاهی،
بر تربت پاک خود،
هما نا :
طین و طینت سالم خود،
صلات و صلوات میگویی.
" سعه صدر "
آری: "س"،
می یابی.
با صدق و خلوص ،
و عاشقانه،
در زمره
مخلصین له الدین حنفاء" "
تکویناً
تجسم عشق""
می شوی،
همانا:
معشوق حی و باقی را،
ساقی جانانه را،
راضیةً مرضیةً،
به عین الیقین شهود میکنی.
حق الیقین را،
رب رضی را،
این نعیم را،
که
تکویناً،
" خودت" شده ای،
به عین الیقین،
شهادت می دهی.
آری:
معنای
" من عرفه نفسه فقد عرفه ربه"
در تو تکوین یافته است.
آری: تو
به طین و تربت پاک و سالم خود،
به "ذی طوًی"
هما نا:
به طومار آسمانی،
کتاب و طومار ملکوتی ،
همانا:
صحفًا مطهرةً ، فیها کتبُ قیمةُ""
آری:
به
"سجلّ"
ملکوتی
آری:س،
منقلب می شوی.
چه "حسن مآب"ی.!
طوبی شده ای.
آسمان عشق و آگاهی را
طی و طواف میکنی.
رکوع ، قعود و سجود خود را ،
صلات و صلوات میشنوی.
خود را در زمره مسجودین
آری:"س "،
تمیز میدهی.
تمام ملایک،
تکویناً،
تو را سجده
(آ ری: "س")
میکنند.
تو نیز،
خود را تسبیح
(آری: "س")
میکنی.
بر دستانت بوسه میزنی،
لباس انس و جن ،در افکنده ای.
خود را،
در روشن ترین ،
نورا نی ترین ،
تکوین "مکانی زمانی"،
در" بهترین سرشت" خود
همانا:
"بهشت"
آری:
در شرقی ترین نقطه بهشت
در شادی ، آرامش و رضایت محض
فی
عیشةٍ راضیةٍ" "
همانا:
در" علیّین"،
مکتوب و مرقوم میبینی.
به احسن الحال متحول شده ای.
"مالک یوم الدین" شده ای
"تجسم عشق" شده ای.
آری:
در عدن ،
در "سدرة منتها"،
آری:
س"،"
همانا:
در طور سینین (س _ س _...)
وارد شده ای.
"سنم"
(صنم تکوینی و ملکوتی)
شده ای
در طور" اطوار سنم" خود،
وارد شده ای.
آری:
طور سینین" "
شده ای.
"سنم "شده ای.
"ماه" شد ه ای.
سیناء" شده ای."
"نو ر " شده ای.
روشنا" شده ای."
مبارک" شده ای."
طور" شده ای."
"معبد" شده ای.
"طور سیناء" شده ای.
پر برکت" شده ای."
طور سینین" شده ای."
آری:
طور سینین"
جایی ست که خودت را"
به عین الیقین می بینی.
نعیم تو،
یقین تو،
حق الیقین تو،
همانجاست.
ربک الحق،
نور ایزدی،
نور هدایت،
همانجاست.
آذر گشسپ،
فر ایزدی ،
برهمن ،
همانجاست.
صو معه و مسجد
دیر و کنشت ،
همان جاست.
ساقی و میخانه ،